Jaki jest przepis na sukces?
Carol Dweck bada ludzką motywację. Całe dnie spędza na zagłębianiu się w to, dlaczego ludzie odnoszą sukcesy (lub nie) i co jest pod naszą kontrolą, aby sprzyjać sukcesowi. Jej teoria dwóch sposobów myślenia i różnicy, jaką wywierają one w wynikach, jest niezwykle potężna.
Jak sama opisuje: „Moja praca łączy psychologię rozwojową, psychologię społeczną i psychologię osobowości oraz bada koncepcje Self (mindsets), których ludzie używają aby ustrukturyzować obraz swojej osoby i kierować swoim zachowaniem. Moja praca badawcza zgłębia pochodzenie sposobu myślenia(mindset), jego roli w motywowaniu i samoregulacji oraz wpływowi jaki ma na osiągnięcia i procesy interpersonalne ”
Z początku koncept może wydawać się skomplikowany, ale dzięki wielu przykładom z życia można szybko zorientować się, że to co głosi autorka to: Twój pogląd na siebie może decydować o wszystkim. Jeśli wierzysz, że twoje cechy są niezmienne – sztywny sposób myślenia – będziesz chciał udowadniać, że masz rację raz za razem, zamiast uczyć się na swoich błędach. Co za tym idzie: jeśli uważasz się, że intelekt/inteligencja to coś nadanego z góry, niezmiennego to bardzo prawdopodobne, że będziesz unikać sytuacji w których możesz się czegoś
nauczyć. Jeśli dostaniesz możliwość robić coś co Ci dobrze wychodzi to kusząca będzie perspektywa, żeby dobrze wypaść. Pokazać że Twoje zdolności są na wysokim poziomie.
Czy niskie poczucie wartości ma wpływ na sukces?
Wielu ludzi ma ten jeden pochłaniający cel, jakim jest udowodnienie swojej wartości – w nauce, w pracy i w związkach. Każda sytuacja wymaga potwierdzenia ich inteligencji, osobowości lub charakteru. Każda sytuacja jest oceniana: czy odniosę sukces, czy poniosę porażkę? Czy będę wyglądać mądrze czy głupio? Czy zostanę przyjęty czy odrzucony? Czy będę czuł się jak zwycięzca czy przegrany?
Te rzeczy są kulturowo pożądane. Cenimy inteligencję, osobowość i charakter. To normalne, że tego chcesz. Jednak kiedy skupiasz energię na podtrzymywaniu obrazu swojej osoby, udowadniania innym jak jesteś
kompetentny tracisz coś bardzo ważnego. Okazje do tego, żeby popełniać błędy, uczyć się, czyli rozwijać.
Jest też inny sposób myślenia, w którym te cechy nie są czymś z czym się urodziłeś i musisz żyć, zawsze próbując przekonać siebie i innych, że masz pokera królewskiego, podczas gdy potajemnie martwisz się, że to para dziesiątek. W tym sposobie myślenia rozdanie, które otrzymujesz, jest tylko punktem wyjścia do rozwoju. Ten sposób myślenia o rozwoju opiera się na przekonaniu, że twoje podstawowe cechy to rzeczy, które możesz kultywować poprzez swoje wysiłki. . Co prowadzi do poszukiwania wyzwań i nowych obszarów do nauki.
Co jeśli rozpoznasz u siebie sztywny sposób myślenia(fixed mindset)?
Zmiana naszych przekonań może mieć potężny wpływ. Nastawienie na rozwój tworzy potężną pasję do nauki. „Po co marnować czas na ciągłe udowadnianie, jaki jesteś wspaniały”, pisze Dweck, „skoro możesz być coraz lepszy?”
Zacznij od uświadomienia sobie kiedy mówisz do siebie i na jakie sprawy patrzysz w sztywny sposób.
Co jeśli od dziś podejdziesz do swojej pracy, nauki czy związku w nowy sposób? Traktując każdą interakcję, wykład czy spotkanie z partnerem jak okazję do nauczenia się czegoś nowego, okazję do zmiany.
Nasze wyobrażenia o ryzyku i wysiłku wynikają z naszego sposobu myślenia. Niektórzy ludzie zdają sobie sprawę z wartości stawiania sobie wyzwań, chcą włożyć wysiłek, aby się uczyć i rozwijać. Inni jednak woleliby uniknąć wysiłku, czując, że nie ma on znaczenia. Podczas, gdy to nie idealna kompatybilność powoduje, że związek
kwitnie wiele lat po tym jak zauroczenie mija. To co ma znaczenie to obustronny wysiłek włożony w budowanie relacji, odkrywanie tego co jest ważne dla drugiej osoby a także zaspokajanie nawzajem swoich
potrzeb. A zaspokajanie potrzeb nie da się zrobić raz i zakończyć na tym pracę nad relacją.
Zaprzyjaźnij się z porażką
Inną rzeczą, którą wydają się mieć wyjątkowi ludzie, jest szczególny talent do przekształcania życiowych niepowodzeń w przyszłe sukcesy. Badacze kreatywności są zgodni. W ankiecie przeprowadzonej wśród 143 badaczy kreatywności panowała powszechna zgoda co do najważniejszego składnika osiągnięć twórczych. I to był dokładnie ten rodzaj wytrwałości i odporności, który powstał w wyniku nastawienia na rozwój.
W rzeczywistości Dweck przyjmuje to stoickie podejście, pisząc: „w nastawieniu na rozwój porażka może być bolesnym doświadczeniem. Ale to cię nie definiuje. To problem, z którym trzeba się zmierzyć, poradzić sobie z nim i wyciągnąć z niego wnioski”.
Zacznij od czegoś niewielkiego. Mogą to być zajęcia na których nauczysz się czegoś nowego. Staraj się z każdej sytuacji, gdzie popełnisz błąd wyciągać wniosek na przyszłość i nie bądź dla siebie surowy. To dobrze, że popełniasz błędy, bo znaczy że uczysz się czegoś czego wcześniej nie umiałeś.
Działanie w tej przestrzeni – tuż poza strefą komfortu – jest kluczem do poprawy wydajności. Jest to również kluczowy element przemyślanej praktyki. Ludzie podchodzą do tych problemów z dwoma sposobami
myślenia:
Są dwa sposoby myślenia o problemie, który jest dla ciebie nieco zbyt trudny do rozwiązania. „Czy nie jesteś wystarczająco mądry, aby to rozwiązać… A może po prostu jeszcze go nie rozwiązałeś?”
Po więcej odsyłam do książki Carol Dweck „Mindset: The new psychology
of success.
autorka: Natalia Dąbrowska
